De toekomst is namelijk digitaal. Of beter: het heden is digitaal. Wie het niet gelooft, moet maar eens naar zijn cd-speler lopen. Het schijfje dat daar al twintig jaar in ligt, is volledig digitaal. De platenmaatschappijen omarmden die ontwikkeling van harte en grepen de kans hun complete collectie vinylplaten nog eens op compact disc te verkopen. Al schijnen ze zich iets minder goed aan te passen aan de wereld van het downloaden. Het is net de krantenwereld…
Nog steeds ben ik zo ouderwets om een papieren agenda te hebben. Waar ik keurig alle afspraken in schrijf. En nieuwe telefoonnummers. Ik ben te lui om die opnieuw in mijn telefoon te programmeren. Maar ja, ik vergeet nog wel eens in de agenda te kijken. Elk jaar opnieuw moeten de verjaardagen er in geschreven worden. Achterhaald, ik weet het. Zeker nu er gsm’s zijn waar een telefoonlijst in zit, een agenda, een fototoestel en waarmee je e-mailberichten kunt lezen. Plus mp3’s afspelen. Alleen voor het surfen over het internet blijven die dingen onhandig.
U begrijpt: aan het eind van dit jaar vliegt de papieren agenda waarschijnlijk de deur uit. De papieren krant blijft nog even. Maar haal ik daar nog het belangrijkste nieuws uit? Nee. Op het werk en thuis staat bijna volcontinu de pc aan, met daarop een zogenaamde rss reader. Ik abonneer me (meestal gratis) op bijvoorbeeld muzieknieuws, op items over NAC of U2, of over binnenlandse politiek. Als er nieuws is, geeft de rss reader een signaaltje en kun je het bericht lezen. Of het filmpje bekijken. Of naar het nieuwste nummer van Coldplay luisteren. Mediaconsumptie anno 2005.
