Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat DAG op de markt verscheen. Met veel bombarie werd gerept van een uniek crossmediaal concept. Misschien de volgende keer iets minder hoog van de toren blazen?
Met ambities is niks mis, maar je kreeg bijna het gevoel alsof de gouwe ouwe dagbladen er niets meer van bakken als je naar Joris van Heukelom luisterde. De voormalige directeur crossmedia van DAG is inmiddels alweer verdwenen (nooit een goed teken) naar Ilse Media en zal ongetwijfeld over vijf jaar roepen dat hij zijn tijd ver vooruit was. Da’s makkelijk scoren. Het zou voor de redactieleden van DAG echter fijn zijn geweest als hij met iets meer realiteitszin een product in de markt had gezet dat bij de moderne consument anno 2007 past.
Bij de introductie van DAG ging natuurlijk meer mis. Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Broertjes kondigde het initiatief eerst aan, om vervolgens door de directie teruggefloten te worden. Ondertussen was de sollicitatieprocedure al gestart. Vervolgens werd een samenwerking met Marcel Boekhoorn’s De Pers nagestreefd, maar die deal eindigde in ruzie en een nog steeds lopende rechtszaak.
Maar toen DAG uiteindelijk met vier maanden vertraging verscheen, bleek toch vooral het product zelf te rammelen. En de krant blijft toch de beeldbepaler naar buiten toe. Het papieren ding was te rommelig, op de voorpagina werd niet gekozen, het blad had geen echte kop of staart, de fotopagina was een verzameling postzegels en de huiskleur rood bleek te agressief. Voeg daar een onervaren redactie aan toe die én een krant én video én een site moet maken en je hebt een recept voor ellende.
Dat hele crossmediale concept bleek vooral een gedachtenspinsel van een marketeer. Het idee om een gratis krant te maken om jongere potentiële Volkskrant-lezers te trekken, was en is goed. Maar het product richtte zich uiteindelijk op mbo-plus en had een hoop toeters en bellen (lees: video op gsm) waar niemand op zat te wachten.
Zorg nou eerst eens dat je kernproduct klopt. Video en internet zijn ook belangrijk, maar dat bepaalt je imago in eerste instantie niet en daar moet je dus ook niet te koop mee lopen. Bovendien: de meeste dagbladen in Nederland maken al internetpagina’s en webvideo. Dat is in mijn (en waarschijnlijk ook Van Heukeolom’s) ogen al crossmediaal. En dat is een evolutie geweest, geen revolutie. Dat was uitproberen, soms slagen, soms falen en opnieuw beginnen. En dus geen luchtfietserij.
Het zou Van Heukelom sieren als hij toegaf dat al het geblaat over crossmediaal vooral te maken had met investeerder KPN, dat video op zijn mobieltjes wilde promoten. Daar is de (massa-)consument en de techniek nog niet aan toe. Jammer dat er bij DAG aan die luchtfietserij zoveel energie en geld is besteed. Dat beseffen ze nu zelf ongetwijfeld ook, maar ondanks de restyling zou het wel eens te laat kunnen zijn om het product te redden.
2 comments
Ben het helemaal met je eens. Eerst je krant op orde en dan komen die digitale toeters en bellen vanzelf wel. Dat doet bijv NRC Next heel goed. Een prima krant neerzetten en de koppeling naar blogs en gerelateerde artikelen (bijv Amerikaanse blogs over de verkiezingen) geleidelijk uitbreiden.
Nog even over DAG. Op weg naar de trein naar mijn werk tel ik vaak even hoeveel mensen een DAG aannemen. 1 op de 10 is het hoogste gemiddelde.
Dat De Pers (mijn favoriete treinkrant) goed gelezen wordt, blijkt uit de voorraad in de groene bakken op Utrecht CS om 9.00 uur ‘s ochtends. Het laatste halfjaar zijn de Persbakken rond die tijd steevast ‘uitverkocht’.
Volgens mij zijn DAG’s dagen geteld. Nog 9 maanden en de stekker gaat eruit.
DAG maakte een fout door de deal met Albert Heijn. Boodschappen doe je ‘s avonds, niet in de ochtend. Vervelend dus voor een ochtendkrant. Inmiddels hebben ze dat overigens rechtgezet. Overigens ziet NRC next er idd goed uit, maar vind ik de website niet geweldig.