Terwijl Bono soms denkt dat ie Jezus en God in één persoon verenigt, denkt Brandon Flowers soms dat hij Bono kan worden. The Killers als de nieuwe U2: ambitie valt alleen maar te prijzen, maar het door de band uitgesproken verwachtingspatroon hangt als een loden last aan het imago van de vier Amerikanen en kregen ze vrijdag in Düsseldorf niet de vijfduizend man omvattende Philipshalle vol..
Waar de Ieren op hun laatste plaat No Line On The Horizon hun repertoire verdiepten, bleek The Killers op hun laatste album Day & Age juist voor lichtvoetiger melodietjes. Te snel in elkaar geflanst, dat werkje, waardoor de pakkende en vlijmscherpse singles van de eerste twee platen ontbraken.
Middelmaat, daarmee haal je U2 niet in. Met vlammende concerten wel, en dat was het vrijdag zeker. Vooral dankzij The Flowers, want de twee gitaristen blinken niet bepaald uit in podiumuitstraling. De zanger wel: de eerste nummers leek hij akelig veel op Dave Gahan, de geboren publieksmenner van Depeche Mode.
The Killers laat zich inderdaad eerder vergelijken met de iconen van de elektropop. Veel sterke singles, die live ook nog eens dreunend hard werden geserveerd. In opener Human was nog ruimte voor subtiliteiten in de vorm van elektronica, maar het grootste succes oogde de band toch met compacte rocknummers. Aan het eind van de set presenteerde de band de dubbelklapper Mr. Brightside en All The Things I Should Have Done, twee meezingers en klassiekers van de eerste orde. Dan kan een avond al niet meer kapot.
Daar tussenin speelde de band een mix van oud en nieuw, waarin toch het gebrek aan zeggingskracht van de meer recente nummers opviel. Het is een kleine kanttekening op een avond waar er zo veel mee te zingen en springen viel met een ontspannen Flowers, dat de band wel stevig is gestegen op de ranglijst van beste livebands ter wereld.