Type and press Enter.

Bush – Golden State

Het is wat al te makkelijk om Bush af te doen als een goedkope rip off van Nirvana. En het is net zo onterecht om voorman Gavin Rossdale te betitelen als iemand die het meer van zijn uiterlijk dan van zijn inhoud moet hebben.
Natuurlijk is de band niet erg vernieuwend. Maar Bush weet gewoon verdomd goed hoe je een pakkende rocksong moet schrijven en creëerde met het typische, snerpende gitaargeluid een eigen plek, boven de meute middelmatige bandjes die de festivalaffiches moeten opvullen. En Rossdale is gewoon een zanger met een lekker schurende en zeurende rockstem. Einde discussie.
Het vierde album Golden State bevat alles waar het kwartet uit Londen goed in is: rocknummers met een kop, staart en meezingbaar refrein, maar net pittig genoeg om niet het predikaat ‘commercieel’ mee te krijgen. Sterker nog, Bush kiest onder leiding van producer Dave Sardy (o.a. Marilyn Manson, System of a Down) meer dan ooit voor compromisloze rock. Daardoor zakt de plaat nergens in, een euvel waar alle eerdere albums nog wel onder leden. Het maakt Golden State tot het meest constante en beste Bush-album tot nu toe. Met misschien wat minder hits als op de voorgangers, maar nummers als Superman en vooral Inflatable blijven na één draaibeurt al eeuwig in je kop hangen. Best knap voor een zogenaamde Nirvanakloon.