Geen Europese hoofdstad verandert zo snel als Berlijn. Voor het eerst in anderhalf jaar was ik weer terug in mijn favoriete stad. Een korte update over alle nieuwigheden, en dat ene dat maar niet verandert.
Mijn vorige hotel was niet zo geweldig bevallen. De reden: de locatie (Kurfurstendamm en omgeving) staat vol met grote winkelcentra en veel vergane glorie.
Deze keer was het hotel niet veel beter, maar de locatie wel. Vanuit mijn kamer had ik uitzicht op de terminal van het voormalige stadsvliegveld Tempelhof. Dat sloot drie jaar geleden zijn deuren. En omdat niemand wist wat te doen met het enorme perceel, is het voorlopig een enorm stadspark, met de voormalige landingsbanen als fietspad annex barbecueplein.
Het is sowies een leuk stuk Berlijn, met de Marheinekehalle (een overdekte markt) als middelpunt. Daaromheen liggen de Zossener Strasse en Bergmannstrasse, vol kleine winkels en restaurants. En twee kilometer verder begint Neukölln, de multiculti smeltkroes die Friedrichshain aan het opvolgen is als nieuwe hippe wijk.
Gleisdreieck
Vlakbij toeristenmekka Potsdamer Platz is men net begonnen met het aanleggen van een ander park, Gleisdreieck. Dat kruispunt van U-Bahn en S-Bahn ligt al lang brak. De groenste hoofdstad van Europa maakt er dus nog maar een groenplaats bij.
Een ander nieuw park ligt in Prenzlauer Berg. Langs de Bernauer Strasse wordt volop gewerkt aan een herdenkingspark, vanwege de vijftigste verjaardag van de start van de muurbouw. Drie van de vier onderdelen, plus de bezoek- en documentatiecentra, zijn inmiddels klaar. Het is sowieso een mooie wandeling richting Prenzlberg, dat de laatste jaren enorm opgeknapt is en soms bijna te hip is, zoals Lucas Verweij pas al blogde.
Lelijk
Het nieuwe stadsslot op Museumsinsel is nog niet gebouwd. Dat zal ook nog wel een tijdje duren, maar naast de grasvlakte die de locatie markeert staat al wel de Humboldtbox. De moderne architectuur detoneert compleet met de omgeving en is hopelijk tijdelijk: het is vooral een uitzichtplatform over de bouwlocatie.
Veel beter geslaagd is Radialsystem, vlakbij Ostbahnhof. Het oude, industriële gebouw is prachtig gerenoveerd tot een zaal voor vooral klassieke muziek. Inclusief een heerlijk zomerterras langs de Spree.
Medienhafen
En dat brengt ons tot slot bij een plek die nog steeds niet veranderd is: East Side Gallery en omgeving. Dat het stuk muur, vol met graffiti, er nog steeds staat is volgens verwachting (en lovenswaardig). Maar het stuk land tussen Spree en spoor zou al lang vol kantoren en luxe appartementen moeten staan. Een Medienhafen zoals veel Duitse steden die kennen.
Maar veel Berlijners hebben een enorme hekel aan zulke exclusieve projecten. En dus staat de enorme O2 World sporthal er al enkele jaren, maar wordt over de rest van het vastgoedproject nog steeds gepraat. En dat zal bij mijn volgende bezoek aan de stad ongetwijfeld nog steeds zo zijn.
