Type and press Enter.

Of ik de krant mis? Nee. Maar soms wel wat er in staat

Afkicken is zelden eenvoudig, zeggen verslaafden. Dus toen ik vier maanden geleden afscheid nam van het krantenabonnement, bereidde ik me voor op helse ontwenningsverschijnselen. Op ernstig ochtendhumeur. Maar vandat alles is geen sprake.

De iPad is mijn nieuwe kompaan tijdens het naar binnen werken van mijn dagelijkse ochtendportie van zes boterhammen. En dat bevalt prima: ik heb weliswaar geen iPad2 met een smart cover, maar als ik de opberghoes schuin onder het apparaat leg kan ik prima tikken.

Specifieke voordelen
Uiteraard heeft elke informatiedrager zijn eigen, specifieke voordelen. De iPad neemt minder ruimte in, biedt met zijn hyperlinks toegang tot oneindig veel extra informatie en met twee drukken op de knop kun je ook twitteren en mailen. De krant biedt van oudsher visueel meer overzicht, al is dat wellicht ook een kwestie van gewenning, en heeft geen internetverbinding nodig.
Maar wat ik me gaandeweg steeds meer realiseer, is dat het niet alleen om de informatiedrager gaat. Hoewel ik er inmiddels van overtuigd ben dat de iPad en soortgelijke apparaten uiteindelijk beter en handiger blijken te zijn, is vooral content een doorslaggevende factor. En als ik Engelstalig opgevoed zou zijn, zouden de elektronische informatiedragers het daar ook winnen van papier, is inmiddels mijn conclusie.

Achtergrond
Grote nieuwsevenementen krijg je op internet sowieso helemaal mee, net zo goed als in de krant. Op de iPad en in de browser krijg je daar ook meer foto en video bij. Er zijn alleen twee dingen die mijns inziens ontbreken, op de Nederlandse markt tenminste: goede achtergrondinformatie, en thematische informatie. Met dat laatste bedoel ik bijvoorbeeld de filmrecensies, die elke donderdag automatisch via de Volkskrant naar mij toe kwamen. Nu moet ik ze zelf opzoeken, wat ik vaak vergeet.
De vraag is niet alleen of consumenten voor die achtergrondinformatie 250 tot 300 euro per jaar over hebben (het antwoord van deze gewezen krantverslaafde is overigens ‘nee’, wat veelzeggend is). De vraag is vooral wanneer online nieuwsaanbieders ook die achtergrond gratis gaan aanbieden. Misschien zoek ik niet goed genoeg, maar zeker sinds de verschraling van het aanbod door VK.nl en NRC.nl is er minder achtergrondinfo te vinden.

Kans
Daar ligt dus een kans voor concurrenten. Want, en dat brengt me naar de Engelstalige markt, The Guardian is een voorbeeld van hoe het zou moeten. Sinds enkele maanden is het een vaste stop in mijn ochtendwandeling langs websites. Zij bieden alle nieuws en achtergronden uit de krant, en nog veel meer. Ze bieden eigenlijk alles wat je nodig hebt. Gratis. Daarom mis ik mijn krantje al helemaal niet meer. Resteert de vraag hoe de productie van die achtergrondinformatie betaald moet worden. Maar als je het niet doet, mis je een kans in een markt die steeds minder bereid is om via abonnementen te betalen.

3 comments

  1. Bas,

    Interessante materie die je hier aansnijdt. Ik ben het met je eens dat je op internet vaak achtergrond mist, de berichtgeving op internet is vaak korter en bondiger.

    Wellicht is een klein bedrag betalen voor meer achtergrond een oplossing? Bijvoorbeeld 3 cent voor 1x achtergrond.

  2. Waarom moeten nieuwsconsumenten de achtergrond per se in de journalistiek vinden? In principe is het internet al dé achtergrond. Wellicht dat nieuwswebsites er verstandig aan doen die bestaande informatie op een andere manier aan te bieden. Hoe? Dat laat ik aan de fantasie van de lezer over.

  3. […] verder niet uit te leggen. Helaas heb ik dit niet zelf bedacht, u kunt het hier en hier en hier en hier zelf checken. Tot zover oud […]

Comments are closed.