Type and press Enter.

Film Millennium is ultieme wraakoefening

Wat je ook meemaakt in je leven, je kiest zelf altijd voor het goede of voor het kwade, zegt Lisbeth Salander. Zij kiest voor het goede, denkt ze. Maar net als alle hoofdpersonen in de film Millennium: Mannen die vrouwen haten is de grens tussen goed en kwaad flinterdun.

De Zweedse film is gebaseerd op het eerste deel van de Millennium-trilogie van Stieg Larsson. Die misdaadromans brachten hem wereldfaam en hadden uiteindelijk tot een reeks van tien verhalen moeten leiden, maar de auteur overleed in 2004.

Televisiefilms
Van de drie voltooide delen worden nu drie televisiefilms gemaakt, die ook in de bioscoop verschijnen. De kans is groot dat er ook een Hollywood-remake komt. Dat heeft alles te maken met de ingrediënten van het eerste boek, dat in sfeer en toonzetting doet denken aan Silence of the lambs.
Regisseur Niels Arden Oplev sneed behoorlijk in het boek en maakte deel één van de filmtrilogie zo een stuk strakker en puntiger. De uitgebluste tijdschriftjournalist Mikael Blomkvist wordt tot een celstraf veroordeeld wegens smaad. Voordat hij echt de gevangenis in gaat, krijgt hij de uitnodiging van de steenrijke Henrik Vanger om de verdwijning van zijn nichtje veertig jaar eerder te onderzoeken.

Terugbetalen
Dat onderzoek vormt de rode draad in het plot. Maar daarin worden de daden van de nihilistische hacker en cyberpunk Lisbeth Salander verweven. De zwaar getatoeëerde twintiger is tamelijk contactgestoord. Dat heeft met haar verleden te maken, laat de regisseur doorschijnen. Het moet haar daden in het heden verklaren, want iedereen die haar onrecht aandoet wordt met minstens gelijke munt terugbetaald.
Wraak dus, of eerherstel, hetzelfde als waar journalist Blomkvist naar op zoek is. Door zijn opdrachtgever wordt hij gekoppeld aan Salander, waarna het onderzoek in een stroomversnelling raakt en de thriller eindigt in een afschuwelijke martelkelder. Topvermaak met een nihilistische laag, dat smaakt naar meer voor de komende twee delen. Alleen dan wel graag de filmscore een heel stuk minder dramatisch aanzetten.