Ieder mens heeft momenten van zwakte. Ja, ook ik. Deze niet-televisiekijker kan het namelijk niet laten om, als het schema het ook maar enigszins toe laat, te kijken naar een nieuwe aflevering van Law & Order.
Het begon een paar jaar geleden met de allereerste afleveringen. Redelijk intelligente misdaadserie, dacht ik destijds, die goed laat zien welke afwegingen officieren van justititie soms moeten maken.
Daarna kwam de stoere detective Benson en zijn vrouwelijke collega, die vooral zedenmisdrijven onderzochten. Nog onderhoudender en moeilijk te weerstaan, inderdaad. Zelfs met die onnozele, irritant lange reclameblokken op Net5.
Maar sinds Vincent d’Onofrio als detective Goren in de serie Criminal Intent speelt, tja. Hij doet me denken aan Columbo, die altijd net voor hij het pand van een verdachte wilde verlaten zich omdraaide en nog een ultieme vraag stelde. Zulke maniertjes heeft D’Onofrio ook. Die mooi resonerende, rustige stem die één keer per aflevering uitschiet om verdachten de stuipen op het lijf te jagen. Het bladeren door dossiers, waarbij altijd een klein detail hem opvalt. Of zijn hoofd schuin achter de verdachte, tijdens de laatste verhoorsessie waarin steevast de bekentenis volgt. Zijn er nog meer mensen die van deze misdaadserie geen genoegen kunnen krijgen, of ben ik de enige?
One comment
Ik zit meestal ook tot veel te laat te kijken naar de serie. En inderdaad, Criminal Intent met Goren is altijd erg goed, al wordt de manier waarop uiteindelijk Goren de verdachte zo bespeelt dat hij/zij zichzelf verraad wel wat voorspelbaar op den duur. Maargoed, dat doet niets af aan de aanloop tot dat moment!