De kracht van tv zit hem in de close-up, doceert researcher James Reston. En het zweet op de bovenlip van Nixon, aan het eind van zijn interviewreeks met David Frost, ziet er op de beeldbuis niet fraai of presidentieel uit.
In 1960 al kostte een zwetende bovenlip in een tv-debat met John F. Kennedy hem het presidentschap. Jaren later bereikte hij alsnog het Witte Huis, om na de Watergate-affaire als eerste president in de geschiedenis ontslag te moeten nemen.
Interview
Geen wonder dat Nixon een gewilde interviewkandidaat was. De Brit Frost was uiteindelijk de gelukkige, tegen betaling van een vorstelijk bedrag. Het tweetal sprak uiteindelijk zo’n dertig uur met elkaar, met vier tv-programma’s van meer dan twee uur als resultaat.
Het Frost/Nixon-interview geldt als historisch materiaal. Het werd al bewerkt tot toneelstuk. Dezelfde hoofdrolspelers brengen nu, onder regie van Ron Howard (Beautiful Mind, Backdraft), het spektakel naar het witte doek.
Simplificatie
Daar blijkt ook meteen de zwakte van tv en film. De sessies worden gesimplificeerd, gereduceerd tot een bokspartij. Dat gaat volgens het beproefde recept: de underdog krijgt in de eerste ronden harde klappen, maar herstelt zich tegen het einde knap en wint door knock-out.
Die knock-out is in dit geval dat Nixon even uit zijn charmante rol stapt en buldert dat een president niets illegaals kan doen. In de film lijkt het een slip-of-the tongue, al is ook dat de vraag: beide teams bereidden zich zeer gedegen voor op de marathonsessie. En ook het telefoongesprek dat beide kemphanen met elkaar voeren in de film schijnt historisch niet accuraat te zijn.
Langella
Frost/Nixon is op die momenten vooral een vakkundig verteld verhaal, in de vorm van een documentaire, maar niet feitelijk juist. En Michael Sheen kan van Frost niet veel meer dan een nerveuze man met een plastic glimlach maken.
Wat de film toch boven het gemiddelde doet uitstijgen, is Frank Langella. Hij maakt van Nixon, consequent aangesproken als Mr. President, een man van vlees en bloed. Charmant en innemend, soms drammerig als machthebbers kunnen zijn. Fysiek kwetsbaar, mentaal ongebroken. Een geheide Oscarnominatie waard.