Clooney eindelijk als twijfelaar

Maar weinig Hollywoodsterren maken zich ook zo sterk voor kwaliteitsfilms als George Clooney. Hij wisselt de Ocean Eleven-reeks af met prachtwerkjes als Solaris en The Good German. Of met het recent verschenen Michael Clayton, dat wel degelijk de potentie heeft een groot publiek te bereiken.

Kwaliteit en populariteit hoeven elkaar niet uit te sluiten en Clooney fungeert ook hier weer als bindende factor. Hij is Michael Clayton, een zogenaamde fixer bij een advocatenkantoor. Veroorzaakt een belangrijke klant een verkeersongeval, gaat Clayton er op af om de schadevergoeding te regelen voordat het slachtoffer kan denken aan een rechtszaak. Dat werk.
Het wordt voor hem pas echt gecompliceerd als hij een van de eigen advocaten op het rechte pad moet brengen. De beste man moet een fabrikant van landbouwproducten verdedigen, die willens en wetens een kankerverwekkende stof op de markt heeft gebracht. Dat leidt na jaren van procederen tot gewetenswroeging. Niet alleen bij hem, maar ook bij Clayton. Die tegelijkertijd financi?le problemen heeft en ruzie met zijn jongere broer. Al hebben ook die dingen met elkaar te maken.
Het grootste pluspunt van de film is dat Clooney eindelijk eens breekbaar oogt. Een twijfelaar, die het ook allemaal niet meer weet. Als Michael Clayton krijgt hij te maken met onoplosbare morele dilemma’s. In eerdere films sloeg Clooney zich daar meestal met bravoure doorheen. Nu doet hij dat alleen in de laatste minuten. Dat geeft het gewenste Hollywood-einde, al was dat niet nodig geweest om de toeschouwers tevreden naar huis te sturen.