Een indrukwekkende metamorfose gaf Berlijn de afgelopen vijftien jaar een compleet nieuw gezicht. Weg leek het grauwe beton uit de dagen van de DDR. Nee, de hoofdstad van Duitsland is ineens een hippe smeltkroes van culturen en creatievelingen. Maar dat daar ook nog steeds een schaduwkant bijhoort, is nu te zien in de bioscopen in Knallhart.
Regisseur Detlev Buck maakte tot nu toe meestal zoetsappige films. Maar in zijn nieuwste prent moet de vijftienjarige Michael Polischka verhuizen van de villawijk Zehlendorf naar het rauwe Neukölln, omdat de relatie van zijn moeder stuk loopt. De ogenschijnlijk schuchtere, intelligente puber komt terecht in een wereld waar bendes de straten terroriseren. Survival of the fittest is het, een strijd waar Michael niet echt geschikt voor lijkt.
Pas als de drugshandelaar Hamal ziet dat de jongen met het onschuldige gezicht erg handig is in het uitvoeren van lastige klusjes (lees: coke en ander spul afleveren bij klanten), keren zijn kansen. De dealer beschermt hem en maakt zijn leven financieel makkelijker. Maar als een deal op een gegeven moment misloopt, is het sprookje voor Michael over en wordt hij met een verschrikkelijk dilemma terug in de realiteit gezet.
Tegen die tijd is ook het opgepoetste beeld van Berlijn fors bijgesteld. In een film als Goodbye Lenin werd vooral de mooie kant van de stad getoond. Knallhart herstelt het evenwicht. En het presenteert met hoofdrolspeler David Kross meteen ook een groot talent.