Type and press Enter.

In koelen bloede

Toen Truman Capote in 1959 een heel klein berichtje uit The New York Times scheurde, kon hij niet bevroeden dat het de aanzet was van een nieuw genre boeken. Het artikel over een viervoudige moordpartij op een boerderij in Kansas intrigeerde hem zo, dat hij afreisde naar het plaats delict. Daar werd de verwijfde homo met een piepstem aanvankelijk met argwaan bekeken, maar binnen twee maanden wist hij het vertrouwen van bijna alle hoofdrolspelers te winnen. Inclusief de daders, die uiteindelijk gevonden werden.
Het resulteerde in In Cold Blood, het eerste boek waarin feiten en fictie (facts and fiction) werden vermengd tot faction. Met zijn literaire kwaliteiten schetst Capote tot in detail het leven van het amper enkele honderden zielen tellende dorpje Holcomb, het wantrouwen na de moorden en de sociale achtergronden van de daders. Het leest als fictie, maar het is wel degelijk realiteit. Al staat de auteur zich wat vrijheden toe.
Veertig jaar na de oorspronkelijke publicatie heeft de Nederlandse versie (In koelen bloede) nu een herdruk. Het heeft alles te maken met de film Capote, die handelt over de periode in het leven van de auteur dat hij zijn meesterwerk schrijft. Opvallend is dat het boek, en ook het nawoord van Maarten t Hart, een positiever beeld schetsen van Capote dan de gelijknamige film. Neemt niet weg dat beide kunstuitingen de moeite waard zijn. In een boekhandel en bioscoop bij u in de buurt…